نقش مهم اقلیت های دینی در دوران دفاع مقدس غیرقابل انکار است

نقش اقلیت های دینی که در دوران دفاع مقدس دوشادوش رزمندگان مسلمان علیه دشمن بعثی جنگیدند و از آب و خاک میهن دفاع کردند، انکارناپذیر است زیرا تعدادی از جوانان غیرمسلمان ایرانی نیز با غیرت و جوانمردی و دفاع از خاک کشور در مقابل بیگانگان، به خیل شهدای این دوران پیوستند.

به گزارش ایرنا، با آغاز جنگ تحمیلی، نمایندگان اقلیت های مذهبی در مجلس شورای اسلامی و انجمن ها و موسسات وابسته به آنها با صدور بیانیه هایی، آمادگی ارامنه، آشوریان، کلیمیان و زرتشتیان ایران را برای مشارکت در جنگ، کمک به برادران مسلمان و دفاع از استقلال کشور اعلام کردند.
این گروه با اعلام انزجار از تجاوز رژیم بعث عراق به مرزهای ایران اسلامی، از جامعه مسیحیان، زرتشتیان و آشوریان دعوت کردند تا برای مقابله با هجوم ناجوانمردانه نیروهای عراقی به میهن اسلامی، اتحاد خود را با برادران مسلمان شان مستحکم کنند.

 

در این راستا، جوانان اقلیت های دینی نیز برای دفاع از استقلال و تمامیت ارضی کشور، لباس مقدس سربازی را بر تن کرده و به خدمت زیر پرچم درآمدند.
تعدادی داوطلبانه عازم خط مقدم شدند و برخی نیز امور پشتیبانی و تدارکات را برعهده گرفتند.
اقلیت های دینی در طول هشت سال دفاع مقدس، صدها شهید، جانباز، جاویدالاثر و آزاده تقدیم میهن کردند.
براساس اعلام بنیاد شهید و امور ایثارگران، 88 تن از شهدای جنگ تحمیلی مسیحی، 9 نفر زرتشتی و 16 نفر کلیمی بودند.
از جمله این شهدا می توان به شهید ˈوانیک باقداساریانˈ از اقلیت ارامنه اشاره کرد که هنگام شهادت 22 سال سن داشت.
برادر وانیک به خبرنگار اجتماعی ایرنا گفت: وانیک سال 1360 با اصرار فراوان عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل در غرب (مریوان)و پس از مدتی به جنوب (دارخوین)شد و به مدت 18 ماه در خط مقدم علیه مزدوران بعثی جنگید.
ˈسیمون باقداساریانˈ افزود: وانیک به دلیل علاقه ای که به مکانیکی داشت، در این کار تبحر خاصی پیدا کرده بود، من هم برای منصرف کردن او از رفتن به جبهه کارگاهی را در زیرزمین خانه پدری ام تدارک دیدم و ماشینی هم برای او خریدیم اما همه اینها مانع از رفتن او به جبهه نشد.
وی با ذکر ویژگی های شخصیتی برادرش اعم از گذشت و ساده زیستی اضافه کرد: روزی وانیک به من گفت، اگر قرار باشد همه از رفتن به جبهه خودداری کنند و ماندن را ترجیح بدهند، پس چه کسی باید از مملکت دفاع کند.
من هم وقتی این شور و اشتیاق او را دیدم، تسلیم شدم و گفتم، خدا به همراهت، حالا فهمیدم تو دیگر بزرگ شده ای، تو مسئول زندگی خودت هستی بنابراین دیگر مخالفتی ندارم.
سیمون ادامه داد: بار آخر که وانیک به دیدارمان آمد، گفت می خواهم ماشینم را به نام شما بزنم، دلیلش را جویا شدم، او پاسخ داد، برای اینکه اگر اتفاقی برای من افتاد، بتوانید آن را بفروشید، پس از مراجعه به یک دفترخانه ماشین به نام من شد.
برادر وانیک گفت: شب آخری که وانیک برای خداحافظی و بازگشت به جبهه نزدم آمد، فراموش ناشدنی است، احساس خاصی داشتم، احساسی که می گفت، وانیک دیگر باز نمی گردد، او وقتی با من خداحافظی کرد، به یکباره از درون تهی شدم.
وی با بیان اینکه سه روز پس از رفتن وانیک، خبر شهادت او را برای ما آوردند، اضافه کرد: 24 اسفند سال 62 خودروی حامل وانیک براثر عبور از روی مین های ضد تانک موجود در منطقه منفجر می شود و وانیک و چند تن از همرزمانش به شهادت می رسند.
به گفته سیمون، پیکر پاک شهید وانیک بعد از انتقال به تهران با انجام تشریفات مذهبی و در میان بدرقه صدها نفر از هموطنان مسیحی و مسلمان در گلزار شهدای ارامنه دوران 8 سال دفاع مقدس واقع در 12 کیلومتری جاده تهران – مشهد به خاک سپرده شد.
اجتمام(5)*1880**1558